ارتباط عفونت پاپیلوما ویروس انسانی با کارسینوم سلول سنگفرشی مری

سابقه و هدف: پاپیلوما ویروس انسانی (hpv) در ایجاد سرطان قسمتهای مختلف بدن نظیر سرویکس و حفره دهان نقش کلیدی بازی می کند. اپی تلیوم سنگفرشی مری بافت مستعدی برای عفونت با hpv است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط عفونت پامیلوما ویروس با کارسینوم سلول سنگفرشی مری انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 40 نمونه سرطان مری و 40 نمونه بافت غیر سرطانی از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی ساری در طی سالهای 87-1380 انجام شد. پس از استخراج dna نمونه ها، وجود و ژنوتیپ hpv به کمک پرایمرهای اختصاصی به روش pcr بررسی شد. یافته ها: از 40 نمونه بافتی سرطان سلول سنگفرشی مری (scc) پانزده نمونه (5/37%) حاوی hpv-dna بودند، در حالیکه تنها 5 نمونه (5/12%) از نمونه های بافتی گروه شاهد از نظر hpv مثبت بود (03/0=p). شایعترین ژنوتیپهای hpv در گروه بیماران مبتلا به escc شامل hpv16 و hpv45، هریک 6 نمونه (15%) و در گروه شاهد hpv16 سه نمونه (5/7%) و hpv45 دو نمونه (5%) بود. وجود همزمان hpv16 و hpv45 فقط در سه نمونه از بافتهای مربوط به سرطان سنگفرشی مری مثبت بود. ارتباطی بین ژنوتیپ hpv، سن، جنس، stage و grade تومور سلول سنگفرشی مری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ممکن است پاپیلوما ویروس انسانی یک عامل خطرساز برای بروزسرطان مری بشمار آید.